Tbilisi

Deze stad! Tbilisi.

Ik voel hoe deze stad mijn hart begint te veroveren.
De eerste keer dat we er waren – afgelopen mei – overweldigde hij me een beetje. De enorme drukte, het chaotische verkeer, de toeterende automobilisten, overal opstoppingen en bijna-botsingen. Uitkijken waar je loopt en rijdt.

Tegelijkertijd zag ik een stad die een enorme coolness bezit, juist omdat het niet zo hard probeert. Pretentieloos. Gewoon omdat het Georgië is en Tbilisi een afspiegeling lijkt te zijn van alles wat er in dit land te vinden is.

Nu we er sinds een paar dagen terug zijn, ben ik berekend op de chaos. Eindelijk vinden we er onze weg, waarschijnlijk ook omdat we inmiddels al een paar maanden in Georgië hebben doorgebracht. Door alle reuring en eindeloos drukke straten heen voel ik ineens een diep respect voor deze stad en zijn enorme tegenstrijdigheden.

Verval naast modern. Conservatief en superhip. Vasthoudend aan het geloof, maar ook een van ’s werelds beste technoclubs. De sfeer van actie en verzet. Een levendige kunst- en grafittiscene naast plekken waar de tijd al decennia lijkt stil te staan. De vele auto’s zonder bumper.

In de meeste Europese steden is het een crime om te kamperen. Er is geen plek, of het is veel te duur. Niet in Tbilisi. Hier parkeren we gratis, op een geweldige plek in het centrum met uitzicht op deze schitterende kerk.

Deze twee foto’s zijn genomen met mijn DJI Mavic 2 Pro.